با آمدن طالبان، افغانستان ۵۰ درصد رسانه‌های خود را از دست داده است. بیشتر روزنامه‌نگاران احساس رضایت یا امنیت در افغانستان نمی‌کنند، به‌خصوص زنان خبرنگار که به خانه روانه شده و اجازه کار در بیرون ندارند…
استارلینک، شبکهٔ ماهواره‌ایِ ایلان ماسک، کارآفرین میلیاردر امریکایی، که ارتباطات ماهواره و صوتی و متنی را مستقیم از فضا ارائه می‌دهد، نحوهٔ ارتباطات بین‌المللی را
نسل جوان افغانستان که در دو دههٔ گذشته متولد شده‌اند و با آزادی‌های بیشتری بزرگ شده‌اند، به سبک زندگی محصورشدهٔ طالبانی عادت ندارند. حالا هم که کشور در بحبوحهٔ فروپاشی اقتصادی و بحران بشردوستانهٔ حاد قرار دارد…
بعد از اشغال مجدد طالبان، قضات زن افغانستان امنیت خود را از دست دادند. عده‌ای از این زنان به خارج از کشور گریختند. آن‌ها امیدوارند سازمان‌های بین‌المللی به همتایان‌شان در داخل کشور کمک برسانند…
کوماندهای زن افغانستانی دوشادوش نیروهای آمریکایی با تروریستان جنگیدند و همه چیزشان را فدای خدمت به افغانستان کردند، اما حالا کنگره آمریکا چشم خود را به روی آن‌ها بسته است…
بسیاری از کسانی که از کشور گریختند می‌دانند که خوش‌شانس بوده‌اند، و برای همین از جامعه بین‌المللی می‌خواهند که زنان افغانستان را فراموش نکنند. اما آن‌ها در غربت هم هدف هواداران طالبان هستند…
دروازبان تیم ملی فوتبال افغانستان حالا در استرالیا زندگی می‌کند. این‌جا هر وقت زندگی او غیرقابل تحمل می‌شود، به ساحل می‌رود و به صدای آرام امواج گوش می‌کند و در تاریکی و انزوا، فرصت فکر کردن و سوگواری دارد…
در سال‌های اولِ جمهوری اسلامی، زنان تنها بودند. جامعه مدنی، گروه‌های سیاسی، و مردان از آن‌ها حمایت نمی‌کردند. اما بعد فهمیدند که ظلم و تبعیض در جامعه مثل «ویروس» است. اگر از ابتدا مهار نشود، بقیه را هم مبتلا می‌کند…
غربی‌ها در قبالِ طالبان ریاکارانه و متناقض عمل می‌کنند و دغدغه‌شان فقط این است که فعالیت‌های تروریستی علیه آمریکا و متحدانش نباشد، و چشمان خود را به روی بحران‌های سیاسی و بشردوستانه و حقوق بشری در داخل افغانستان بسته‌اند…
طالبان بعد از بازگشت به قدرت، وزارت امور زنان را که نهادی کلیدی برای ترویج حقوق زنان از راه قانون بود منحل کردند و به جای آن وزارت بدنامِ امر به معروف را بر پا کردند که ابزاری برای سرکوب حقوق زنان است…
تجاوز به زنان دلایل متعددی دارد. رایج‌ترین دلیل آن، مردسالاریِ نهادینه در مغزِ انسان و زن‌ستیزیِ عمیق در وجود اوست. مردان تجاوز به زن را دوست ندارند، اما برخی از آن‌ها سلطهٔ خود را بر زن از طریق تجاوز نشان می‌دهند…
قربانیان خشونت خانگی با موانع ساختاری، اجتماعی و فرهنگی روبه‌رو هستند. مکانیسم‌های ساختاری و حقوقی علیه خشونت خانگی نه تنها ناکافی است، که در نتیجهٔ گفتمان سنتی و مردسالار و زن‌ستیزِ جامعه، بیشتر تضعیف هم می‌شود…